مزار (سه برارو ) سه برادران:

          این مزارنیز ریشه در اعتقادات مذهبی  مردم این روستا دارد و تقریبا شرایط مزار قلعه را دارا می باشد ،  و در  فاصله ی دو کیلومتری جنوب  روستا در کلاته ی سرسبز و خوش آب و های" سبز آباد "چسبیده به کوه سبز آباد واقع شده است .

         این مزار به صورت سه تپه ی بسیار بلند  چسبیده به کوه سبز آباد که در باور مردم روستا به صورت سه قبر از سه برار (برادر)  می باشد قرار گرفته است .

       باور مردم بر این است و نسل به نسل از بزرگان نقل شده است که این سه برادر که صاحب کرامت بوده اند و در حال گریز  از دشمنان خود بوده اند دل خسته و غمین وقتی به کوه سبز آباد رسیده اند بیان داشته اند "ای کوه مارادر یاب ) و قبل از اینکه دشمنانشان به آنها برسند به صورت سه قبر در دامنه ی کوه در آمده اند .( شبیه قصه ی اصحاب کهف )

      مردم روستای بکاول و کامه علیا برای این مزار احترام خاصی قائلند و هیچ کس را یارای آن نیست که بوته ای هیزم یا خار و خاشک از این تپه ها بکنند.

       مالکین کلاته ی سبز آباد و اهالی روستا  ی بکاول سالی  یک بار نذر دارند  در فصل تابستان در کنار استخر زیبای سبز آباد گرد هم می آیند و چند دیگ حلیم پر از گوشت نذری بار می گذارند و ناهار  را به برکت این مزار با یکدیگر تناول می نمایند و یک روز پر خاطره و به یاد ماندنی را با اعضای خانواده سپری می کنند  تا محصولات کشاورزی  خود را  نیز از گزند بلایای طبیعی در امان  داشته باشند ، جای شما خالی 

      پس از صرف ناهار نیز حدود یک کیلومتر تا محل مزار را با گذشتن از تپه ماهورها جهت زیارت و راز و نیاز طی می کنند و شمع روشن می کنند و در همان محل نقل و شیرینی بین یکدیگر تقسیم می کنند   و سپس بر میگردند و با کتری سیاه و گداجوشها و به اصطلاح بکاولیها "حقه"  (  قوطی های سم که از جنس آلمینیوم است و چایهای بسیار خوشرنگ ، خوش طعم و لذیذی دارد) را بار می گذارند و با نو شیدن چای و میوه خستگی از تن می زدایند و کم کم برای رفتن به روستا آماده می شوند .

     در گذشته ها  بیشتر و در زمان حال کمتر اهالی  روستا مسیر رفت و برگشت  تا مزار" سه برارو "را سوار بر الاغ در حالی  که الاغهای خود را باقالی های رنگارنگ  تزیین نموده بودند  می پیمودند و جوانها مسابقه می گذاشتند و تا مقصد چهار نعل می تاختند و به دور از زرق و برقهای شهری با خاطر و خیالی آسوده  در حالیکه در مسیر به بزرگتر ها نیز احترام می گذاشتند ، شادمان و خندان و دوستانه به مقصد می رسیدند . (حسن نمازی )

 

                                                سلام خوش آمدید