قنات روستای بکاول (قنات که نه ، چشمه ِی آب خدادادی و خود جوش )

 قنات روستای بکاول  (قنات که نه ، چشمه ِی آب خدادادی و خود جوش )
 در ویکی پدیا ، دانشنامه ی آزاد  و منبع (( بانک اطلاعاتی قنات های کشور )) وزارت جهاد کشاورزی ایران . بایگانی شده از نسخه ی اصلی در 4 تیر ماه 1391در باره ی قنات بکاول چنین آمده است :
بکاول قناتی است که در روستای بکاول از توابع بخش مرکزی، شهرستان تربت حیدریه در استان خراسان رضوی قرار دارد.
مشخصات قنات طول این قنات ۸۰ متر است، تعداد ۶ میله چاه دارد و عمق مادرچاه این قنات ۵ متر می‌باشد. دبی این قنات ۱۵ لیتر بر ثانیه است.    
   تعداد مالکان این قنات ۳۰ نفر می‌باشد و اراضی تحت کشت این قنات ۴۵ هکتار می‌باشد.  
     اما می توان گفت آب کشاورزی و شرب روستای بکاول قنات نیست بلکه چشمه ای است خدادادی و جوشان که سالهای متمادی است، به قوه ی الهی و بدون دخالت انسان از دل کوه بکاول وسنگهای  صخره ای بسیار بزرگ واز محل مزار روستا در سطح زمین جاری است و هیچ گونه چاهی در آن وجود ندارد ، فقط بر اثر فرسایش و بارانهایی که گاهگاهی از کوه جاری شده و گل و لای را با خود به ورودی این چشمه آورده است  و آن را مسدود نموده مالکین این به اصطلاح چشمه یا کاریز در طول چندین سال  توانسته اند حدود 3 متر زیر سنگهای بزرگی چند تنی  را که برروی این چشمه قرار گرفته اند با بیل وکلنگ حفاری نمایند  تا آب این چشمه به خارج هدایت شود ،         که در حال حاضر اطراف آن را سنگ چین نموده اند و  با سنگ و چوب روی آن را به طول 10متر جهت جلوگیری از ورود گل و لای و حیوانات پوشانیده اند .    
   آب این چشمه پس از خروج از مزار و گذشتن از باغ "سراو" و کال زندو وارد استخر روستا می شود .در فصل کم آبی شبها آب را در استخر ذخیره می کنند و روز مورد استفاده قرار می دهند .   
   آب این استخر پس از خروج از استخر یک جوی آب در "باغای بالا " مورد استفاده قرار می گیرد و یکجوی آب هم از وسط روستا عبور می نماید که در محل سر آسیاب به دو قسمت تقسیم می شود یک جوی آب به سمت "ته حصار و جلو مسجد جامع "و حمام روستا که در حال حاظر تعطیل است عبور می نماید و مورد استفاده کشاورزی آیش ""بر گدار "قرار می گیرد .    
  جوی دیگر نیز جهت استفاده ی باغای "پیی"و آبیاری زمینهای کشاورزی مورد استفاده قرار می گیرد .   
     دبی این چشمه در فصول مختلف سال متغییر است به طوریکه درگذشته ها قبل ازخشکسالیهای اخیر در زمستانها زمانهایی که برف و باران  زیاد می بارید مخصوصا در اوایل بهار حتی از از قسمتهای بالایی کوه بکاول آب جاری می شود و آبشارهای بسیار زیبایی را به وجود می آورد ولی بر اثر مرور زمان مخصوصا در ماههای گرم سال  شهریور و مهر آب این چشمه کم می شود و جوابگوی باغات و  محصولات کشاورزی نمی باشد .ولی در فصل زمستان به مرور بیشتر می شود .   
    خوشبختانه  کسی را یاد نمی آید که این چشمه خشک شده باشد و همیشه جوابگوی آب اشامیدنی و آبیاری باغها بوده است . آب بسیار گوارا و شیرینی دارد وکاملا معدنی است  جالب است  بدانید که در فصل زمستان گرم و در فصل تابستان بسیار سرد می باشد.  
گردش مدار آب روستای بکاول چهارده شبانه روز است  یعنی هر چهارده شبانه روز که بگذرد نوبت گروهی از مالکین می رسد که کشاورزی نمایند . تعداد مالکین در حال حاظر بیش از 50 خانوار است و به علت کمبود آب و زمین کشاورزی اکثر جوانان به شهرها مهاجرت نموده اند چون نمی توانند امرار معاش نمایند .
اگر خانواده ای که در گذشته یک شبانه روز آب داشته املاک خود رابین  وراث و فرزندانش تقسیم نماید شاید به نوه ها و نبیره هایش دو وجب زمین و ده دقیقه آب برسد " خوب حالا بیا و مهاجرت نکن
 زن و بچه نان بده پناه بر خدا " ( حسن نمازی )